jueves, 18 de octubre de 2007

ahora

ahora estoy bebiendo licor-cafe y cerveza,
ahora estoy esperando por mis naranjas,
ahora pienso en la necesidad de volver,
ahora he dejado de releer el lobo estepario,
ahora compito con una niña que le gustan mis vicios,
ahora tengo que comportarme como un anciano de tribu que revela los antiguos secretos de la vida a los proximos aspirantes a perdidos,
ahora no entiendo esta caotica necesidad de superar el margen o limite de resistencia,
ahora me doy cuenta de lo inutil de mi existencia,
ahora me doy cuenta de lo necesario de mi presencia,
ahora ... ,
ahora,en este segundo,en este instante,en este momento,en este efimero parpadeo,en este flash de realidad ... ,
ahora reacciono y me aposento en un trono que se pierde en mi interior,
ahora necesito dejar de escribir,
pero ahora aun no han llamado para hacerme superior a mis ojos y a los ojos de mi dios,
ahora me hundo cual ballenero trincado en la busqueda de lo alcanzable pero protegido,
ahora desaparezco,



ahora adios.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Agora a pensar un pouco de cores e espacio brilante...como che vai pola pira funeraria?, por fin alcanzache-la inifuguidade ou qué?
Alédame contactar contigo, vexo que segues a remexer nas palabras coa mesma ilusión, coa mesma insatisfacción... ó fin e o cabo somos unha insatisfacción inevitable e perenne dende o momento en que tomamos conciencia de estarmos vivos non?
Un saúdo Chino, espero verte de novo nalgún dos meus regresos á Pira Funeraria...